ต้นโมก

ต้นโมก : ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

   โมกเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นมีความสูงประมาณ ๕-๑๒เมตร ผิวเปลือกสีนำ

ตาลดำ ลำต้นกลมเรียบมีจุดเล็ก ๆสีขาวประทั่วต้น แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบลำต้นไม่เป็น

ระเบียบใบเป็นใบเดียวออกเรียงกันเป็นคู่ตามก้านใบลักษณะใบ เป็นรูปไข่ รี ปลายใบมน

แหลม โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบบางสีเขียว ขนาดใบกว้างประมาณ๒เซนติเมตร

 ยาวประมาณ ๓-๕ เซนติเมตร ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ อยู่ตามปลายกิ่ง ช่อหนึ่งมีดอก ๔-๘

 ดอก ลักษณะดอกจะคว่ำหน้าลงสู่พื้นดินมีกลีบดอก ๕ กลีบ มีสีขาวกลิ่นหอม ดอกบานเต็ม

ที่มีขนาด ประมาณ๒ เซนติเมตร ผลเป็นฝักรูปทรงกระบอกจะออกมาเป็นคู่ ลักษณะโค้งงอ

เข้าหากัน ภายในมีขี้เรียงอยู่จำนวนมาก ขนาดความยาวของฝักประมาณ ๑๐-๑๕เซนติเมตร

ประโยชน์และสรรพคุณ

เปลือกเป็นยาช่วยทำให้เจริญอาหาร

ยางจากต้นใช้เป็นยาแก้โรคบิดที่มีอาการเลือดออก

ดอกเป็นยาระบาย

เปลือกช่วยรักษาโรคไต

ใบใช้ขับน้ำเหลือง

ยางใช้เป็นยาแก้พิษงูและแมลงกัดต่อย

รากมีรสเมามัน ใช้ปรุงเป็นยารักษาโรคผิวหนังจำพวกโรคเรื้อนและคุดทะราด

ต้นโมก

                              โครง ๔สุภาพ

       โมกดอกขาวช่อน้อย      พราวพร่าง (จริงเฮย)

                             แตกกิ่งบานกระจ่าง           ทั่วหน้า  

                             ดอกแต่งสวยเติมต่าง          หอมกลิ่น (ก็ดี)

                             แลช่อขาวระย้า                 แจ่มแจ้งแสนงาม

                                    ประพันธ์โดย

                                                               สามเณรปารมี  เพียรเสมอ

                                     ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔