เฟิร์น

เฟิร์น : ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

        เฟิร์น หรือ เฟิน (อังกฤษ: fern) เป็นหนึ่งในกลุ่มของพืชที่มีราว ๆ ๒๐,๐๐๐ สปีชีส์ ที่

ถูกจำแนกในไฟลัม Pteridophyta หรือ Filicophyta พืชกลุ่มนี้ยังเป็น Polypodiophyta

หรือ Polypodiopsida ด้วย เมื่อถือตามส่วนย่อยของพืชมีท่อลำเลียง คำว่า เทอริโดไฟต์

(pteridophyte) ใช้เพื่อกล่าวถึงพืชมีท่อลำเลียงที่ไม่มีเมล็ดทั้งหมด ทำให้มันหมายถึง

"เฟิร์นและพืชใกล้เคียงเฟิร์น" ซึ่งสามารถสร้างความสับสนเมื่อสมาชิกของเฟิร์นในส่วน

Pteridophyta บางครั้งอ้างเป็นเทอริโดไฟต์ได้ด้วยเหมือนกัน การศึกษาในเรื่องของเฟิร์น

และเทอริโดไฟต์อื่นๆ เรียกว่า วิทยาเฟิร์น (Pteridology)

                                              ประโยชน์และสรรพคุณ

          ทั้งต้นมีรสขมเล็กน้อย เป็นยาเย็น มีพิษเล็กน้อย ออกฤทธิ์ต่อตับ กระเพาะ และ

ลำไส้ ใช้เป็นยาทำให้เลือดเย็น แก้อาการร้อนใน แก้พิษ  ช่วยแก้ต่อมทอนซิลอักเสบ ช่วย

ขับน้ำชื้นในร่างกาย ช่วยรักษาเต้านมอักเสบ ช่วยแก้บิดมูกเลือด (ทั้งต้น) ตำรับยาแก้บิด

ให้ใช้เฟิร์นเงิน อึ่งแปะ เอี่ยบ๊วย อย่างละ ๒๐ กรัม นำมาต้มกับน้ำรับประทาน ใช้เป็นยาขับ

ปัสสาวะ แก้ปัสสาวะกะปริบกะปรอยช่วยแก้อาการตกเลือดของสตรี     ใช้รักษาตับ

อักเสบแบบดีซ่าน ใช้รักษาโรคผิวหนังผดผื่นคัน

                                                         เฟิร์น

                                                                                       กาพย์ยานี ๑๑

                              เฟิร์นต้นเป็นกอใหญ่              อยู่ปลายใบโค้งครึ่งกลม 

                           ทนต่อฟ้าแดดลม            ง่ายต่อการปลูกรักษา

                             ไม้ประดับทั้งมวล                 ทุกสัดส่วนล้วนเป็นยา

                          รักษาผื่นบนหน้า                     คุณค่ายิ่งมากแท้จริง

                                                                 ประพันธ์โดย

                                                           สามเณรอัครเดช  กลางวงค์

                                                              ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔