ต้นทองกวาว

ชื่อสามัญ  ต้นทองกวาว

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ Butea monosperma (Lam.) Taub.

ชื่อวงศ์ FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)

ลักษณะทั่วไป

ต้นไม้ ไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง ๕ – ๑๕ เมตร ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ

ลำต้นแตกกิ่งต่ำคดงอ เปลือกนอกสีเทาถึงสีเทาคล้ำค่อนข้างเรียบหรือแตกเป็นร่องตื้น ๆ

เปลือกในสีแดง สับเปลือกทิ้งไว้จะมีน้ำยางใส ๆไหลออกมาทิ้งไว้สักพักจะกลายเป็นสีแดง

ใบ ใบประกอบแบบขนนก ปลายคี่ เรียงเวียนสลับ ใบย่อยมี ๓ ใบ เรียงตรงข้าม ใบ

ย่อยที่ปลายเป็นรูปมนเกือบกลม ใบย่อยด้านข้างรูปไข่เบี้ยว กว้าง ๘ - ๑๕ ซม. ยาว

๙ - ๑๗  ซม. ปลายใบมน โคนใบสอบ แผ่นใบหนา หลังใบเกลี้ยง ท้องใบมีขนสาก เส้น

แขนงใบข้างละ ๕ - ๗ เส้น ก้านใบย่อยยาว ๓ - ๕ มม.

ดอก ออกเป็นช่อแบบไม่แตกแขนงตามกิ่งก้านและปลายกิ่ง ช่อดอกยาว ๒- ๑๕ ซม.

ก้านช่อดอกมีขนสีน้าตาล ก้านช่อดอกยาว ๓-๔ ซม. กลีบรองกลีบดอกเชื่อมกันเป็นรูป

บาตรยาว ๑.๓ ซม. ส่วนบนแยกออกเป็นกลีบสั้น ๆ ๕ กลีบ มีขนสีน้ำตาลดำปกคลุมตลอด

กลีบดอกยาว ๗ ซม. มี ๕ กลีบ ขนาดไม่เท่ากันคล้ายดอกถั่ว กลีบด้านล่างรูปเรือแยกเป็น

อิสระดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ ๖ ซม. ดอกมีทั้งสีแสดและสีเหลืองสด ดอกสีเหลืองพบ

ที่เชียงราย เชียงใหม่ อุบลราชธานี สุรินทร์

ผล ผลเป็นฝักแบนรูปบรรทัดกว้าง ๓.๕ ซม. ยาว ๑.๕ ซม. ผลแก่สีน้ำตาลอมเหลือง

มีขนอ่อนนุ่มสีขาวเป็นมัน มีเมล็ดเดียวตรงปลายฝัก

                                                                          ประโยชน์

ดอก ต้มดื่มเป็นยาแก้ปวด ถอนพิษไข้ ขับปัสสาวะ

ฝัก ต้มเอาน้ำเป็นยาขับพยาธิ

ยาง แก้ท้องร่วง

เปลือก มีงานวิจัยพบว่า สารสกัดจากเปลือก ช่วยเพิ่มขนาดหน้าอกให้ใหญ่ขึ้น แต่จะ

ลดจำนวนอสุจิ

เมล็ด บดผสมมะนาว ทาบริเวณผื่นคัน

ใบ ต้มกับน้ำ แก้ปวด ขับพยาธิ ท้องขึ้น ริดสีดวงทวาร

ราก ต้มรักษาโรคประสาท บำรุงธาตุ