ต้นดอกแก้ว

ชื่อสามัญ   Orang Jessamine, China Box Tree

ชื่อทางวิทยาศาสตร์   Murraya paniculata (L.) Jack.

ชื่อวงศ์ RUTACEAE

ประเภท

ถิ่นกำเนิด จีน, ญี่ปุ่น, เกาหลี, อินเดีย และภูมิภาคอินโดจีน

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

         แก้วเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลางลำต้นมีความสูงประมาณ ๕-๑๐เมตร

เปลือกลำต้นสีขาวปนเทา ลำต้นแตกเป็นสะเก็ดเป็นร่องตามยาว การแตกกิ่งก้านของทรง

พุ่มไม่ค่อยเป็นระเบียบ ใบออกเป็นช่อเป็นแผง ออกใบเรียงสลับกัน ช่อหนึ่งประกอบด้วยใบ

ย่อยประมาณ ๔-๘ ใบ ใบเป็นมันสีเขียวเข้ม ขยี้ดูจะมีกลิ่นฉุนแรงขอบใบเรียบเป็นคลื่นเล็ก

น้อย ขนาดของใบกว้างประมาณ ๒ - ๔ เซนติเมตร ยาวประมาณ ๓-๖ เซนติเมตร

        ออกดอกเป็นช่อใหญ่ ช่อสั้นออกตามปลายกิ่งหรือยอด ช่อหนึ่งมีดอกประมาณ ๕ -

๑๐ ดอก แต่ละดอกมีกลีบดอก ๕ กลีบ ดอกสีขาว กลิ่นหอม ดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ

๒- ๓ เซนติเมตร ผลรูปไข่ รีปลายทู่ มีสีส้ม ภายในมีเมล็ด ๑ - ๒ เมล็ด

ประโยชน์จากส่วนต่างๆ 

         ใบมีรสร้อนเผ็ดและขม ช่วยบำรุงธาตุในร่างกายช่วยคลายการอุดตันของเส้นเลือด

ทำให้การไหลเวียนของเลือดลมเป็นไปได้ดีขึ้น (ราก)