ต้นมะเดื่อ
                                                   มะเดื่อ : ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

         มะเดื่อ หรือ มะเดื่อฝรั่ง หรือ มะเดื่อญี่ปุ่น เป็นไม้ยืนต้นที่แยกดอกแยกต้นเจริญได้ดี

เป็นพืชพื้นเมือง ในแถบตะวันออกกลาง

          มะเดื่อเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นเป็นปุ่มแตกกิ่งก้านออก ใบเดี่ยว ด้านหนึ่ง

หยาบ อีกด้านหนึ่งมีขนอ่อน ลำต้นมียางสีขาว ผลออกเป็นกระจุก กลมแป้นหรือรูปไข่

เปลือกบาง ผลอ่อนสีเขียว พอสุกจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง แดงหรือชมพูแล้วแต่พันธุ์

         เนื้อในสีแดงเข้ม สุกแล้วมีกลิ่นหอม การปลูกเป็นการค้าเริ่มที่เอเชียตะวันตก แล้วจึง

แพร่หลายสู่ซีเรียทะเลเมดิเตอร์เรเนียน  ปัจจุบัน ปลูกมากในยุโรปใต้ สหรัฐ ตุรกี

ออสเตรเลีย แอฟริกาใต้ มาดากัสการ์

        ในอดีตประเทศไทยจะนำเข้ามะเดื่อในรูปผลแห้ง เริ่มนำต้นเข้ามาปลูกครั้งแรกเมื่อ

พ.ศ. ๒๕๒๔ ที่ ดอยอ่างขาง โดยมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และ มูลนิธิโครงการหลวง

เพื่อทดแทนการปลูกฝิ่น เป็นผลไม้ต่างถิ่นชนิดหนึ่ง มีคุณค่าทางอาหารสูงอยู่ใน ๑๐ อันดับ

แรกของโลก

 
                                                   ประโยชน์และสรรพคุณ

          ในผลมะเดื่อมีสารอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายหลายชนิด เช่น แคลเซียม

ฟอสฟอรัส ธาตุเหล็กในปริมาณสูงมาก โปรตีน วิตามินเอ วิตามินบี ๑  วิตามินบี ๒ วิตามินซี

ไนอาซิน คาร์โบไฮเดรต ผลมะเดื่อ มีประโยชน์ต่อร่างกายหลายอย่าง เช่น กล้ามเนื้อแข็ง

แรง สร้างสมดุลสภาวะกรดในร่างกาย ลดรอยเหี่ยวย่นป้องกันโรคนิ่วในไต ช่วยฟอกตับและ

ม้าม ช่วยสมานแผลในปาก ช่วยย่อยอาหาร ป้องกันโรคมะเร็ง (สารสกัดจากผลมะเดื่อ

สามารถยับยั้งเซลล์มะเร็งในการทดลองได้)  ไม่มีไขมันหรือโคเลสเตอรอล

          มะเดื่อใช้กินเป็นผลไม้สด หรือใช้ทำขนม เช่น พาย พุดดิ้ง เค้ก ไอศกรีม แยม อบ

แห้ง ผสมในชาไข่มุกหรือใส่ขนมแทนลูกเกด ผลแห้งนำไปคั่วแล้วป่นใช้แทนกาแฟ เป็นผล

ไม้ที่มีใยอาหารสูง เป็นยาระบาย  

                                                                           มะเดื่อ                           
                                                                      กาพย์ยานี ๑๑

                                               มะเดื่อไม้ยืนต้น          พืชที่คนเห็นผลแจ้ง

                                        เนื้อในเข้มสีแดง                นำผลแห้งแปรรูปกัน

                                                สุกแล้วมีกลิ่นหอม      นำถนอมอาหารพลัน

                                          สมดุลร่างกายนั้น              ทดแทนการปลูกฝิ่นได้

                                                                        ประพันธ์โดย

                                                            สามเณรอัครเดช    กลางวงค์

                                                                   ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔

                                                                           มะเดื่อ

                                                                               กาพย์ยานี ๑๑

                                            มะเดื่อมีค่ามาก         นำมาตากทำกาแฟ

                                       ลูกเต็มต้นเห็นชัดแล        ใช้เป็นยาระบายอ่อน

                                            ใบนั้นหยาบนักหนา    ทั้งประดาชนปลิวว่อน

                                         ผลเก็บเอาไปสอน          อีกเรียนรู้คู่กันไป

                                                                          ประพันธ์โดย

                                                                สามเณรอัครเดช  กลางวงค์

                                                                      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔